आठवतो का तुला,
तो अर्ध-उध्वस्त कट्टा,
तो फेसाळणारा सोडा,
तो मोरपंख, ढापलेला,
तो सुगंधी एकांत, तुझ्यापासून चोरलेला!
मला काहीच कसे स्मरत नाही!
आठवते का तुला,
ते बेधुंद वारे,
ते मनसोक्त फिरणे,
ती मौनातली भांडणे,
ते लडिवाळ स्पर्श, कधी नकळत तर कधी मुद्दामलेले!
मला काहीच कसे स्मरत नाही!
शब्दांमधून उमलणारी तू आज
जुन्या कवितांतूनही
भेटत नाहि,
मोरपिसांतून झळाळणारी तू आज
कृष्ण-सावळ्या मेघांतूही पाझरत नाहि!
मनगाभा-यात दरवळणारी तू आज
मनाच्या जळमटातही का सापडत नाहि!
मला काहीच कसे स्मरत नाही!
हिमांशु डबीर