श्रीदेवी!

श्रीदेवी!

नाही नाही मंडळी मी "नवरात्री"बद्दल बोलत नाही! खरतर मी १९-०९-२००९ च्या 'दस का दम' या कार्यक्रमाबद्दल बोलतोय! श्रीदेवी हि माझी लाडकी अभिनेत्री या कार्यक्रमात आली होती! कित्येक वर्षांनंतर तिचे दर्शन घडत होते! तिला पहायला हे दोन डोळे अपूरे पडत होते! आजही ती तितकीच सुंदर दिसते! २ मुलींची आई आहे यावर अविश्वास वाटावा इतकी ती "गोड" दिसते आजही! भराभर तिचे चित्रपट, तिची गोळा केलेली छायाचित्रे, आणि कोणी तिच्याबद्दल चांगले बोलले नाही कि त्याची केलेली "धुलाई" सगळ्या गोष्टी आठवल्या! "सदमा", "मि.इंडिया", "चांदनी", "चालबाज", "लम्हे", "नगिना", "खुदा गवाह" हे तिचे अफलातून चित्रपट! प्रत्येक भूमिका वेगळी आणि तितकीच प्रभावशाली! साक्षात अमिताभ बच्चन जिथे केवळ स्वतःच्या नावावर संपूर्ण चित्रपट तारून नेत होता, तिथे "श्रीदेवी" हि एकमेव हिरॉईन असावी जी केवळ स्वतःच्या नावावर चित्रपट यशस्वी करत होती! "चांदनी", "लम्हे" जणू काही तिच्याचसाठी बनले होते! तिच्यासोबत काम करायला मिळावे म्हणून शाहरूख खानने "आर्मी" या चित्रपटात एक छोटीशी भूमिका केली होती, यावरून तिची लोकप्रियता कळून येते!

मला आठवते, ११-१२वी मधे असेन मी, आमच्या कॉलेजमधे एक मुलगी होती, ती मुलगी या "श्रीदेवी"ची "कर्मठ" "चाहती" होती! तिच्या घरी गेलो होतो तेव्हा तिच्या या "वेडा"ची जाणीव झाली आम्हा मित्र-मंडळींना! जे श्रीदेवी करेल ते सगळे तसेच्या तसे हि करायची! कॉलेजमधे गॅदरिंगला डान्स बसवायचा तर तोही श्रीदेवीच्या गाण्यावरच! अर्थात "श्रीदेवी"चे "वेड" जगणारे काही कमी नव्हते आमच्यात! आमचा आख्खाच्या आख्खा कंपू "श्री"वेडा होता! काय तर म्हणे पानशेत धरण परिसरात शूटिंग चालू आहे, आणि त्यात "श्री" आहे! मग काय आम्ही सगळे सायकलवर पानशेतला! शूटिंग वगैरे काही नव्हते, अफवा होती ती! पण आमचा १०-१२ जणांचा कंपू सुटला पानशेतच्या दिशेने! आजही हि गोष्ट घरच्यांना माहित नाहि (आता माहित होईल)! घरी येईपर्यंत वाट लागली होती पायांची, दोन दिवस कुणीच कॉलेजला गेले नाहि!

प्रत्येकी थोडे थोडे पैसे काढून आम्ही "फिल्मफेअर" वगैरे विकत घेवून त्यातिल "श्री"चे फोटो गोळा करायचो! ते नीटपणे एका वहीत चिकटवून ठेवायचो! कित्येक वेळातर वर्तमानपत्रांतून येणा-या तिच्या चित्रपटांच्या जाहिराती मिळवण्याकरिता आम्ही रद्दीवाल्याशीसुद्धा हुज्जत घातली आहे! वर्तमानपत्राचा कागद लवकर खराब होतो म्हणून मग मेणबत्तीच्या मेणाने त्या जाहिरातीची कॉपी वहिच्या कागदावर उमटवायची आणि त्या कॉपीबरोबर ती जाहिरातही वहिला चिकटवून ठेवायची! काय वाट्टेल ते करायचो! "श्री"चा एखादा फोटो रस्त्यात पडलेला दिसला तर आम्ही तो उचलूनही घेतला आहे कितीतरी वेळा! आणि एकदा असाच उकिरडा फुंकत असताना, एका मित्राच्या आईने पाहिले आणि तिच्याकडून चांगला चोपपण खाल्ला आहे! पण आम्हीपण बिलंदर त्यानंतर त्या काकूंना आम्ही २ वर्षे कुणाही मित्राच्या घरी जाऊ दिले नाहि!(हो ना! उगाच नंतर प्रत्येक मित्राच्या आईकडून मार खावा लागला असता!)

दस का दम या कार्यक्रमात तिला पाहताना जाणवली ति तिची उत्कटता! प्रश्नाचे उत्तर पाहताना तिच्या चेहर्‍यावरचे बदलणारे हावभाव! तिला हळूच "मुह बंद रखो" असे समजवणारा तिचा नवरा बॉनी कपूर! हे सगळेच अफलातून होते!

जसे जसे "श्री"चे दर्शन कमी होत गेले तसे तसे मग तिचे "वेड" पण ओसरू लागले! आम्हीपण वयाने मोठे होऊ लागलो होतो! कितीहि मोठी उडी मारली तरी आपण चंद्राला नाही हात लावू शकणार हे कळायला लागले! मग मित्रपरिवार विरळ झाला, जो तो आपापल्या "करिअर"च्या मागे लागला! त्या वह्या ज्यात "श्री"चे फोटो होते, काळाच्या ओघात कुणाकडे गेल्या हेही आता नाहि आठवत! इतकच काय, पण आता ०८/०९/१०/११/१२वी मधे जे मित्र होते त्यांच्याशी असलेला संपर्कही फार पातळ झाला! पण आमच्या मनांत "श्री"ची जागा घेणारी एकही हिरॉईन आली नाही!

जेव्हा "दस का दम" पाहिले, तेव्हा या सगळ्या गोष्टी परत आठवल्या! या कार्यक्रमातील तिची छबी केवळ डोळ्यातच नाहि तर लॅपटॉपवरपण साठवून ठेवली! लॅपटॉपवरचा साधा वॉलपेपर बदलून तिचाच फोटो लावला! आणि मनापासून म्हटले, " 'श्री' वी मिस यू!!!"


हिमांशु डबीर
२१-सप्टेंबर-२००९